Soru: Çocuk kaç yaşındayken sünnet ettirilmelidir?
FETVA
Allah Rasulü ﷺ beş şeyin fıtrattan[1] kabul edildiğini, bunlardan birinin de erkeklerin sünnet edilmesi olduğunu haber vermektedir.[2] Buna göre sünnet olmak peygamberlerin sünneti[3] ve İslam’ın şiarıdır.[4] Bu yüzden bir topluluk ezan gibi, o milletin Müslüman olduğunu gösteren bir şiârı/nişaneyi terk etmek noktasında ittifak ederse devlet başkanının onlara savaş açma yetkisi dahi vardır.[5]
Çocuğun sünnet ettirilme yaşı hakkında ise Allah Rasulü’nden ﷺ açık bir ifade nakledilmediğinden fukaha bu hususta ihtilaf etmiştir. Şafiî fukasından Ebü’l-Ferec es-Serahsî temyiz yaşından sonra beden sertleşeceğinden dolayı çocuğun küçükken sünnet ettirilmesinin onun maslahatına daha uygun olacağını ifade etmektedir.[6] Hanefî mezhebinde de bu noktada belirli bir yaş sınırlandırılması belirtilmemiştir. Bununla birlikte Hanefî fukasından yedi ile on yaşlarının sünnet edilmeye uygun zaman dilimi olduğu ifade edilmekle beraber en doğru görüşün çocuğun buna takat getirebileceği bir yaşta yapılması yönündedir.[7] Fukaha açık bir nassın varit olmadığı ve tıpla alakalı olan konularda bu alandaki ihtisas sahibi kimselere danışılması gerektiğini ifade ettiğinden[8] çocuğun sünnet yaşı hususunda en doğru olanı bu sahadaki uzman doktorlara danışmaktır.
[1] Başka bir rivayette “on şeyin”
[2] Buhari, Libâs, 63 (Hadis No:5889); Müslim, Tahâre, 49 (Hadis No:257).
الْفِطْرَةُ خَمْسٌ – أَوْ خَمْسٌ مِنَ الْفِطْرَةِ – الْخِتَانُ ، وَالاِسْتِحْدَادُ ، وَنَتْفُ الإِبْطِ ، وَتَقْلِيمُ الأَظْفَارِ ، وَقَصُّ الشَّارِبِ
[3] Halîl Ahmed Sehârenpûrî, Beẕlü’l-mechûd fî ḥalli Ebî Dâvûd (Hindistan: Merkezü Şeyh Ebu’l-Hasen en-Nedvî li’l-Bühûsi ve’d-Dirâseti’l İslâmiyye, 2006), 1/335.
[4] Ebü’l-Fazl Mecdüddîn Abdullāh b. Mahmûd b. Mevdûd el-Mevsılî, el-İḫtiyâr li-taʿlîli’l-Muḫtâr (Kahire: Matbaatul-Halebî, 1937), 1/57.
[5] Damad Efendi, Mecmaʿu’l-enhur fî şerḥi Mülteḳa’l-ebḥur (Daru İhyai Kütübi’l-Arabiyye, ts.), 2/744.
[6] Ebü’l-Fazl Şihâbüddîn Ahmed b. Alî b. Muhammed İbn Hacer el-Askalânî, Fethu’l-Bârî Şerhu Sahîhi’l-Buhâri (Beyrut: Dârü’l-Marife, 1379), 10/343.
[7] Alâüddîn Muhammed b. Alî b. Muhammed el-Haskefî, ed-Dürrü’l-muḫtâr (Beyrut: Dârül-Kütübil İlmiyye, 2002), 758.
[8] Ebû Bekr Şemsü’l-eimme Muhammed b. Ebî Sehl Ahmed es-Serahsî, el-Mebsûṭ (Beyrut: Dâru’l-Ma’rife, 1993), 2/213.
